Jeśli cel przyświeca, sposób musi się znaleźć.

,,Zabójstwo jest zawsze zabójstwem, bez względu na motywy i okoliczności. Przeto ci, którzy zabijają lub przygotowują zabójstwo to przestępcy i zbrodniarze, bez względu na to, kim są. Królami, książętami, marszałkami czy sędziami. Nikt z tych, którzy obmyślają i zadają przemoc nie ma prawa uważać się za lepszego od zwykłego zbrodniarza. Bo wszelka przemoc z natury swej nieuchronnie wiedzie do zbrodni.''

||Thalia Corinne Viper||

♠ Historii cząstka...

,,I'm done asking, I demand.''

Wyobraź sobie chłodny, wiosenny wieczór. Słońce powoli chowa się za horyzont, temperatura powoli spada, a wokół głucha cisza. Żadnego cykania świerszczy, śpiewu ptaków czy chociażby szelestu liści. Nic. Tylko gdzieś z daleka słychać krzyki bawiących się jeszcze na zewnątrz dzieci i ich matki, które wołają je do domu. Właśnie takiego wieczora, na świat przyszła maleńka istotka. Był to dwudziesty siódmy marca, dokładnie siedemnaście lat temu, czyli w tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym trzecim roku w Nowym Jorku, na Manhattanie. Tahlia Corinne - drugie i ostatnie dziecko Thomasa Viper, właściciela sieci hoteli w całym USA oraz jego pięknej, acz próżnej żony Kathryn Viper, byłej modelki i niespełnionej artystki. Już z góry było wiadome, że z owocu miłości tej dwójki nie wyniknie nic dobrego. No i nie wynikło. Chociaż oboje twierdzą, że ich córka to najśliczniejsza, najgrzeczniejsza, najmądrzejsza i w ogóle najlepsze dziewczę na świecie. Jednak kto prócz nich się z tym stwierdzeniem zgadza? Na pewno nie ci, którzy znają Thalię i jej wybryki.

Mała Thalia rozwijała się z roku na rok. Jak każde dziecko płakała, gdy coś jej nie pasowało, darła się, kiedy rodzice nie chcieli spełnić jej zachcianki i śmiała się, jak miała dobry humor. Było dobrze, dopóki malutki potworek nie zaczął chodzić. Wtedy zaczęło się istne piekło. Mazanie kredkami po ścianach, ściągnie obrusów ze stołu, zrzucanie szklanek, talerzy i wazonów, bicie innych dzieci w piaskownicy i można by wymieniać i wymieniać jej grzeszki, jednak było ich za dużo, aby wszystkie zliczyć. Na szczęście z czasem wszystko zaczęło się uspokajać, aż tu nagle przyszedł czas na liceum. A tam wagary, bójki z innymi dziewczynami, imprezy do białego rana. W owym czasie zdążyła spróbować wszystkiego. Alkoholu, papierosów, narkotyków, seksu. Nie obyło się też bez prowadzenia po pijaku, okradnięcia jakiegoś sklepu, kilku bójek, podpalenia nieużywanego budynku i zrobienia sobie tatuażu. Tak, tak, niegrzeczna była z niej dziewczynka. I jeżeli myślicie, że jak poszła na uniwersytet to wszystko się zmieniło, jesteście w błędzie. No dobra, może nie odpierdalała jak w liceum, ale mimo wszystko dalej nie jest posłuszną dziewczynką.

♠ Senne marzenia…

,,'Cause you live in a lie, my friend.''

Widzisz ją. Jasnowłosą piękność o bystrych, niebieskich ślepiach, głębokich niczym ocean, które wwiercają się w ciebie ze spokojem. Nie możesz oderwać od nich oczu. Są jak bezkresne morze namiętności. Tajemnicze, jak pełnia. Patrzysz na jej wąskie, malinowe wargi, które wyginają się w kierowanym do ciebie delikatnym uśmiechu. Obserwujesz je, gdy coś do ciebie mówi, ale nie zwracasz uwagi na jej słowa, wciąż zachłannie przyglądając się jej drobnej twarzyczce o delikatnej, brzoskwiniowej skórze i rumianych policzkach. Widzisz jej włosy. Długie i brązowe, tańczą na wietrze niczym najzgrabniejsza tancerka. Dociera do ciebie ich zapach. Dopiero po chwili orientujesz się, że to mieszanka konwalii i róż, która delikatnie cię otula. Obserwujesz z rozbawieniem jak tańczy, wyginając się zgrabnie w rytm muzyki, która znana jest tylko niej. Zauważasz na jej karku delikatny tatuaż z napisem 'love forever'. Chcesz spytać co on znaczy, ale ona ci ucieka. W podskokach gna przed siebie, z dala od ciebie i twoich tysięcy pytań.

♠ Temperamentu kropla…

,,You can try the best you can.''

Krótko mówiąc Thalia to osoba niezrównoważona psychicznie, nieodpowiedzialna, nierozważna i lekkomyślna, która cierpi na megalomanię. Tak, tak, dziewczyna ma strasznie zawyżone o sobie mniemanie i nawet nie stara się tego ukryć. Manipulatorka? A i owszem. Ona dobrze wie jak działa na innych, a szczególnie mężczyzn i z chęcią wykorzystuje to na swoją korzyść. Zwodzi za nos, okręca wokół palca, wykorzystuje, a później zostawia jak gdyby nigdy nic i rusza na dalsze łowy. Szmata? Dziwka? Suka? Proszę bardzo, mów sobie tak do woli, ale nie myśl, że ją to obchodzi. Ma w dupie zdanie innych, ot co. A przynajmniej takie wrażenie wywiera, bo naprawdę niezwykle uczuciowa z niej istotka. Wrażliwa, delikatna, potrafi szybko wybuchnąć płaczem. Typ duszy cierpiącej w ciszy. Nie wyżali się nikomu, będzie dusić swoje uczucia w sobie, aż jej przejdzie. Strasznie dziecinna osóbka, taki mały, narwany chochlik. Zachowuje się jak sześcioletnia dziewczynka, ma niewyczerpane zapasy energii, wszędzie jest jej pełno i chce uczestniczyć we wszystkim i ze wszystkimi. Ma miliony szalonych pomysłów na minutę, niestety zazwyczaj żadnego z nich nie realizuje przez swój słomiany zapał. Istota strasznie porywcza, o niezwykle wybuchowym temperamencie. Jeżeli ją zdenerwujesz, zamiast wygarnąć co o tobie sądzi, przywali ci prawym sierpowym. Dość często daje się ponieść emocjom, przez co zawsze popada w jakieś kłopoty. Jednak dzięki swojemu urokowi osobistemu, którego na pewno jej nie brak, wychodzi z nich obronną ręką. To ona musi mieć zawsze rację, inaczej wścieka się i klnie, więc najlepiej zawsze trzeba przyznawać jej rację i się z nią nie kłócić. Osóbka mściwa, jeżeli zalazłeś jej czymś za skórę to wiedz, że na pewno jakoś się na tobie odegra. Oko za oko, ząb za ząb. Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie. I tak dalej. Jeżeli ją skrzywdzisz, ona skrzywdzi ciebie, ale o wiele bardziej. Jednak robi to tak perfidnie, że nawet się nie zorientujesz, że to ona. Przecież sama nie będzie sobie brudzić rąk, nieprawdaż? Wykorzysta do tego osobę pośrednią, która w odpowiednim momencie cię zniszczy. Z nią nie wygrasz. Nie masz szans. Jesteś tylko pionkiem w jej grze. A ona dalej słodkim aniołkiem w ciele przebiegłego diabełka. W końcu to panienka niezwykle sprytna, odważna i przekonująca. Dziewczę o wielkim sercu, pełne ciepła, miłości i życzliwości. To ona wyciągnie pomocną dłoń jako pierwsza, pocieszy, przytuli, a jej ramię będzie służyć jako chusteczka do nosa, nawet nawrzeszczy jeżeli będzie taka potrzeba. Ale taka jest tylko dla swej ukochanej rodziny i prawdziwych przyjaciół, za którymi w ogień by skoczyła. Często popada ze skrajności w skrajność, wciąż nie wie czego pragnie i bardzo szybko zmienia zdanie. W jednej chwili z wielkiej radości może popaść w czarną rozpacz. Potrafi zakochać się w pięć minut, by po godzinie już mieć na oku zupełnie kogo innego albo twierdzić, że faceci to pieprzone świnie, które nie mają uczuć.

♠ Ciekawostek garstka...

,,We're sick like animals''

Przede wszystkim, kocha sztukę. Chadza na wystawy, do muzeum, odwiedza aukcje obrazów, gdzie oczywiście zawsze musi jakiś kupić. No i sama rzecz jasna rysuje, po prostu wszystkim czym się da i wszędzie, gdzie się da. Nie rozstaje się ze swoim szkicownikiem, który nosi zawsze w torbie razem z komórką, gumą do żucia, słuchawkami no i czym słodkim. Tak, to są rzeczy, które najbardziej w swoim życiu potrzebuje. No, może nie licząc swojego nowiutkiego samochodu, którym jest mercedes SLK. Do tego uzależniona od herbaty, szczególnie truskawkowej, którą mogłaby pić litrami. Nie pogardzi również waniliową latte, a wieczorami nie odmówi również whisky z lodem. Nieszczęśliwa właścicielka małego diabła, czyli szczeniaka rasy labrador, którego nazwała Voldi (tak, od Voldemorta). Namiętnie czyta książki, ale tylko te fantasy. Sama posiada w domu małą biblioteczkę, która zajmuje ponad 200 pozycji.

 ♠ W skrócie

Lat dziewiętnaście | Ur. 27 marca 1993 r. Nowym Jorku

Zamieszkuje apartament w centrum Manhattanu

Studentka Uniwersytety Nowojorskiego na wydziale sztuki

Biseksualna (3 w skali Kinseya)

SZNURKI

(w budowie)

GALERIA

(w budowie)

WSPOMNIENIA

(w budowie)

♠♠♠♠♠

Witam się grzecznie. No, karta nareszcie skończona. Cytat w tytule jak i w karcie - Andrzej Sapkowski. Na wątki chętna oczywiście jestem, więc się głupio nie pytać, bo takowy komentarz zignoruje. Co do powiązań, nań również chętna jestem. Nie piszę tasiemców, jednak za wątkami dwu-zdaniowymi także nie przepadam. Za pytanie‘Może wątek?’ zatłukę, obiecuję. Wyznaję zasadę: Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie. Jeżeli komuś nie odpiszę to dobijać się, chyba że zaznaczę iż coś mi nie pasuje. Amen i krzyżyk na drogę